Millî Eğitim Bakanlığı tarafından illerdeki valilikler aracılığıyla oluşturulan ilçe grupları, hem norm fazlası atamalarda hem de ilerleyen süreçte yapılacak özür grubu atamalarında öğretmenleri zor durumda bırakacak. Eğitim çevreleri, çözüm olarak öngörülebilir, teşvik ve becayişi kapsayan yeni bir yer değiştirme sistemi öneriyor.

Aynı ilde yüzlerce kilometrelik görevlendirme olabilir

Özellikle büyükşehirlerde, aynı ilçe grubu içinde yer alan ilçelerin arasındaki mesafelerin fazlalığı dikkat çekiyor. Örneğin Ankara’da Elmadağ ilçesinde görev yapan bir norm fazlası öğretmenin, 100 kilometreden daha uzak olan Ayaş ilçesine resen görevlendirilebilmesi mümkün hale geldi. Bu durum, sadece başkentte değil birçok ilde benzer sorunlara yol açabilecek.

Özür grubu atamalarında da engel teşkil edebilir

İlçe gruplandırmaları yalnızca norm fazlası atamalarda değil, özür grubu atamalarında da uygulanabilecek. Aynı ilçe grubunda bulunan iki uzak ilçede çalışan öğretmenler, bu gruplandırma nedeniyle özür grubundan tayin talebinde bulunamayabilecek. Bu durum aile bütünlüğünü bozabilir, günlük ulaşım mesafeleri nedeniyle öğretmenleri ciddi sıkıntıya sokabilir.

Yer değiştirme sistemi yapısal olarak yeniden ele alınmalı

Kamuoyu tarafından sıkça dile getirilen bir diğer konu ise MEB’in atama ve yer değiştirme sisteminde yaşanan yapısal sorunlar. Eğitim politikalarını yakından takip eden çevreler, birçok sorunun temelinde adil ve öngörülebilir olmayan yer değişikliği sisteminin yattığını belirtiyor.

Farklı statülerde çalışan öğretmenler, sözleşmeli öğretmenlerin ailelerinden uzak kalmaları, isteğe bağlı tayin taleplerinin büyük ölçüde gerçekleşmemesi gibi sorunlar mevcut sistemin yetersizliğini ortaya koyuyor. Ayrıca aynı ilde görev yapmalarına rağmen öğretmenlerin yüzlerce kilometre yol gitmek zorunda kaldıkları da ifade ediliyor.

Teşvik, becayiş ve hizmet puanları yeniden düzenlenmeli

Eğitim çevrelerinin çözüm önerileri arasında ise şu başlıklar öne çıkıyor:

• Hizmet puanları ve hizmet alanlarının gerçek koşullara göre yeniden belirlenmesi,

• Çalışma güçlüğü olan bölgelerde öğretmenlere teşvik ödemesi yapılması,

• Becayiş sisteminin yeniden hayata geçirilmesi,

• Her öğretmenin önünü görebileceği, adil ve öngörülebilir bir yer değiştirme mekanizması kurulması.

Eğitim kamuoyu, MEB’in sorunun özüne inerek kapsamlı bir reform yapmasını talep ediyor. Gerekirse teşvik ve rotasyon içeren yeni bir modelin pilot uygulamayla hayata geçirilmesinin, uzun vadeli çözüm için gerekli olduğu ifade ediliyor.